Çocuklarda Yalan Söyleme
Yalan söylemek; insanın kaygı ve korku duyduğu anlardan kurtulmak için başvurduğu savunma mekanizması, yani kendini koruma yoludur.
Yalan; kişinin kendini aldatması ve bununla birlikte başkalarını da adatmaya çalışmasıdır. Bir hatayı gizleme amacı ile gerçeğe uygun olmayan bu girişim sözle olabildiği gibi bazen de jest ve mimiklerle de olabilmektedir.
Aslında çocukların yalanları, yetişkinlerin yalanlarının yanında masum kalır. Çünkü; onların yalanları aldatma amacı gütmez. Çocuk gerçeği iyi değerlendiremediği için, gördüklerini çarpıtarak anlatır ve uydurur. Kimi ana-baba çocuğun olmamış şeyleri olmuş gibi anlatmasını yalan sayar. Bunları dinlemek ve olduğu gibi kabul etmek yerine çocuğu suçlar. 3-5 yaş çocuğunun hayal dünyası çok geniş olduğu için inanılmaz öyküler anlatırlar ve bu dönemde yalan ile yalan olmayanı ayırt edemezler.
Çocuklar neden yalan söyler;
Yalan ile hayal gücüne dayalı abartıları birbirine karıştırabilirler,
Aile içinde veya çevrede çok sık yalan söyleniyor olabilir ve çocuk bu durumu model alıyordur,
Anne -baba ve çevre yeterince sevgi, ilgi göstermiyor olabilir,
Çocuk cezadan kaçmak için yalan söylüyor olabilir,
Çocuk özlem duyduğu, olmasını istediği şeyler için yalan söylüyor olabilir,
Çocuk çevresinin hayranlığını kazanmak için yalan söyleyebilir,
Anne–babasının sevgi ve ilgisini paylaşmamak için yalan söyleyebilir arkadaşlarının sevgi ve ilgisini paylaşmamak için yalan söyleyebilir,
Erken çocukluk döneminde aşırı ödüllendirilen çocuklarda yalan söyleyebilir.
Anne babalara öneriler;
Anne baba çocuğun neden yalana başvurduğunu belirlemelidir.
Çocuğun yalan söylemesini önlemeden önce, ona her zaman doğru model olmalı, anne baba da yalan söylememelidir.
Çocuğu yalan söylemeye itecek durumlara fırsat vermemek gerekir.
Anne babalar çocuklarını iyi tanımalı, performanslarının üzerinde şeyler beklememelidir.
Çocuk kardeşi ya da diğer yaşıtları ile kıyaslanmamalıdır.
Çocuğa karşı aşırı otoriter ya da baskıcı davranmamak gerekir.
Çocuk yaptığı ya da yapamadığı davranışlar nedeniyle sürekli eleştirilmemelidir.
Anne ya da baba kendi yalanına çocuğu ortak etmemelidir. ‘Bugün gittiğimiz yeri babana söyleme’ gibi bir ifade çocuğu yalana sürükler.
Anne baba çocuğun duygu ve düşüncelerini açıkça ifade etmesine fırsat vermeli, onu dinlemelidir.
Yalanın içeriğine değil, çocuğun neden yalan söylediğine odaklanmak gerekir.
Çocuğun hangi durumlarda yalan söylediği tespit edilmeli. Örneğin, en çok okul başarısızlığı yaşadığında ya da arkadaş ilişkilerinde mi yalan söylüyor belirlenmelidir.
Çocuk yalan söylemediğinde ödüllendirilmelidir.